Η ζωή δεν περιμένει

Η ζωή δεν περιμένει
στη γωνία να σκύψεις
και να καθαρίσεις τη σκόνη
που έχει καλύψει τον εαυτό σου
και ν' αποκαλυφθεί τόσο λαμπρός
όσο θα ήθελες
κι όσο δε μπορείς...
η ζωή δεν περιμένει.

Κανείς δε θα σε καταλάβει
και μονάχα αυτό ήθελες
κι ας μη γεννήθηκες στον ουρανό σαν αστέρι
κι ας μην περπάτησες στο νερό σαν ξωτικό
κι ας μη θεράπευσες τυφλούς σα μάγος
μια ματιά μαγική μονάχα
ούτε ο εαυτός σου δε σου χάρισε...
κανείς δε θα σε καταλάβει.

Να σκοτώσεις την ελπίδα
κι απ' τις πληγές της να αρχίσει ν' αναβλύζει
όλος ο πόνος σου που είχε καταπιεί
και μέσα της κρατούσε φυλακισμένο
όταν έσφιγγες τα δόντια
τώρα το στόμα θα ανοίξεις
γιατί η ελπίδα δεν είσαι εσύ...
να σκοτώσεις την ελπίδα.