Ξεκινώ να ταξιδεύω μακριά
ξέρεις για σένα φτάνω ως τα πουλιά
που όλα τα σύννεφα οσφρίζονται
και πετούν και στροβιλίζονται
και ερωτεύονται πίσω απ' το βλέμμα
στο σκοτάδι που μοιράζονται μια λάμψη κι ένα ψέμα.
Στο σκοτάδι κι εγώ οσφρίζομαι τη φωτιά
ξέρεις για μένα ταξιδεύω μακριά
τα πεταμένα μου στολίδια ακολουθώ
σε κύκλο κλείνομαι μα προχωρώ
μια λάμψη πάλι στο σκοτάδι ν' αντικρίσω
πριν ξεχαστώ και τ' όνειρο αφήσω.
Πέρα απ' τον κόσμο χάνομαι και ζω
ξέρεις δεν ξέρω γιατί ξεκινώ
γιατί στον κόσμο αυτό να συνεχίσω
πριν την πληγή το χτύπημα να ζήσω
πριν τη φωτιά σπιρτόκουτα να φτιάξω
δίχως να ξέρω βοήθεια να φωνάξω.
..
ΑπάντησηΔιαγραφή